Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Το Sigma και τα του Καίσσαρος...

Όπως λέμε συχνά, "τα του Καίσσαρος τω Καίσσαρι..."
Έτσι λοιπόν δεν μπορούμε παρά να παραδεκτούμε ότι το κατά τα άλλα "χάλια" κανάλι, στην μάχη των δημοσκοπήσεων εξόδου (άλλως exit polls) πέτυχε διάνα!
Τόσο στον πρώτο γύρο, όσο και στον δεύτερο, ήταν το μόνο κανάλι που κατάφερε να βρει (με σχετική ακρίβεια) το τελικό αποτέλεσμα.
Τώρα θα μου πείτε, δεν είναι το κανάλι που κάνει τις έρευνες, αλλά οι εταιρείες. Άρα λοιπόν τα εύσημα πρέπει να πάνε στον Πάμπο Παπαγεωργίου και όχι στο Sigma.
Ίσως τα μπράβο να αξίζουν περισσότερο στον Πάμπο.
Το κανάλι όμως πιστώνεται με την επιλογή του συγκεκριμένου ερευνητή. Και πάλι μπράβο του αξίζουν...



Και η παρουσία του Ευαγγελάτου, όμως πρέπει να μετρήσει στα συν της κάλυψης των εκλογών. Όχι για τίποτε σπουδαίο, αλλά γιατί ως "ξένος" και χωρίς ο ίδιος να έχει το όποιο συμφέρον από κάποιο πολιτικό ή κάποιο κόμμα, τους τα "έχωνε" κανονικά, όλους και μάλιστα σε κάποιες στιγμές με μεγάλη επιτυχία...




Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Επιστρέψαμε...

Τώρα που πάνε να σβήσουν όλα τα άχαρα και θορυβώδη πάνελ των πολιτικών συζητήσεων.

Τώρα που θα αρχίσουμε πάλι να βλέπουμε τηλεόραση
Τώρα είναι και πάλι η ώρα να επιστρέψουμε
Έχουμε να πούμε πολλά για τα τρελλά, τα απαράδεκτα και τα φαιδρά που μας πρόσφεραν χωρίς ίχνος τσιγκουνιάς όλα τα τηλεοπτικά κανάλια αυτό το τρίμηνο των εκλογών.

Θα τα πούμε και θα τα καυτηριάσουμε όλα στην ώρα τους.
Ένα μόνο πράγμα θα πούμε τώρα. Ουφφφφ....
Επιτέλους Τέλειωσαν κι αυτές οι εκλογές. Λίγο ακόμα και θα σκάγαμε από όλα τα παλαβά που παρακλουθήσαμε... Ή καλύτερα από αυτά που μας ανάγκαζαν να παρακολουθούμε. Όσοι διαθέτουν δορυφορικές, την έβγαλαν καθαρή. Όλοι οι υπόλοιποι, για να φανταστείτε παρακολουθούσαν FRED TV στη Λευκωσία ή VOX TV στη Λάρνακα.

Τόση κατάντια...

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Υπάρχει η άποψη πως στις μέρες μας η ιδιωτική ζωή των ανθρώπων επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ). Πράγματι, στις μέρες μας και όσο ποτέ άλλοτε, τα media επηρεάζουν την ιδιωτική, αλλά και τη δημόσιά μας ζωή, αφού τα συναντούμε σε όλες τις εκφάνσεις και τρόπους ζωής, με πολυδιάφορες μορφές, είδη και θέματα. Η «εισβολή» τους είναι πλέον δεδομένη και αδιαμφισβήτητη· τώρα - αν όχι και από πριν - πρέπει να συλλογιστούμε τα υπέρ και τα κατά, τα ναι και τα όχι, και στη συνέχεια το τι μέλλει γενέσθαι. Τα ΜΜΕ βρίσκονται παντού στη σημερινή εποχή, τόσο σε έντυπη μορφή (περιοδικά, εφημερίδες), όσο και σε ηλεκτρονική μορφή (τηλεόραση, ραδιόφωνο, Διαδίκτυο). Λόγω της πολυπληθούς παρουσίας τους, αρχικά μένουμε εμβρόντητοι χαζεύοντας σ’ αυτό το πλήθος συσσωρευμένων στοιχείων και δεδομένων. Αργότερα, αφού συνέλθουμε, αρχίζουμε να κάνουμε κάποιες επιλογές, έτσι ώστε να έχουμε όσο γίνεται περισσότερη, αντικειμενικότερη και πληρέστερη ενημέρωση για διάφορα θέματα που μας αφορούν. Έτσι βλέπουμε το Α’ κανάλι της τηλεόρασης, ακούμε το Β’ κανάλι του ραδιοφώνου, διαβάζουμε τη Γ’ εφημερίδα και το Δ’ περιοδικό, και σερφάρουμε στην Ε’ ιστοσελίδα. Με τον τρόπο αυτό, «μεταναστεύουμε» από το γενικό (πληθώρα) στο ειδικό (επιλογή). Η «μετάβαση» αυτή έχει τόσο τα υπέρ, όσο και τα κατά της, τα οποία δεν είναι του παρόντος να εξετάσουμε. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι η προσήλωση σε κάποια προγράμματα, η προσκόλληση σε κάποια συγκεκριμένα ΜΜΕ μας επηρεάζει και στην ιδιωτική μας ζωή, αφού αρχίζουμε να γινόμαστε όλο και περισσότερο συσχετισμένοι μ’ αυτά. Η συσχέτιση αυτή είναι και θετική και αρνητική: από τη μια, έχουμε τη θετική συσχέτιση και από την άλλη την αρνητική. Το ποια είναι η δική μας συσχέτιση εξαρτάται από τον ίδιο μας τον εαυτό (αν είναι δυνατός χαρακτήρας ή όχι), αλλά και από το ποιόν/ ποσό της σχέσης (κατά πόσο μας «γεμίζει» ή όχι, κατά πόσο το παρακολουθούμε επειδή το θέλουμε ή το χρειαζόμαστε, και κατά πόσο αυτό γίνεται για μικρό, σχετικά πάντοτε, χρονικό διάστημα ή για μεγάλο). Δυστυχώς, οι περισσότεροι από μας ακολουθούν τη γραμμή της αρνητικής συσχέτισης, αφού ούτε δυνατοί χαρακτήρες είναι, ούτε κρίνουν ό,τι βλέπουν, παρά μόνο το απορροφούν. Άλλοι βέβαια, πιο πνευματώδεις, ξέρουν το φραγμό και γνωρίζουν το μέτρο.
Οι πρώτοι επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τα media με διάφορους τρόπους. Η διαφήμιση είναι το σημαντικότερο πειθήνιο όργανο των ΜΜΕ. Με λόγια ωραία και θελκτικά, με δελεαστικές εικόνες «τραβούν» τους ακροατές/ τηλεθεατές/ αναγνώστες τους, παρασύροντάς τους στη δίνη του άκρατου καταναλωτισμού και του αθέμιτου ανταγωνισμού - αυτό επισυμβαίνει κυρίως μεταξύ των διαφημιστών και των βιομήχανων. Με τον τρόπο αυτό ο δέκτης αρχίζει να δέχεται πειστικά μηνύματα για να αγοράσει το προϊόν, αφού οι διαφημίσεις επαναλαμβάνονται συχνότατα. Όμως, δεν είναι μόνο οι διαφημίσεις που μας επηρεάζουν τον τρόπο της ζωής μας. Τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα η τηλεόραση, προβάλλουν διάφορες σειρές συνέχειας (σήριαλ ή σαπουνόπερες, ντοκυμανταίρ, κινηματογραφικές ταινίες, δελτία ειδήσεων κτλ). Όλα αυτά μας επηρεάζουν και θετικά και αρνητικά νέοι τρόποι ζωής ή οι διαφορετικοί. Οι τρόποι ζωής μας επηρεάζουν και αλλάζουν, έστω και σε μικρό βαθμό, τη ζωή μας, αφού ο άνθρωπος είναι ζώο μιμητικό. Ταυτόχρονα, τα δελτία ειδήσεων μας επηρεάζουν πάρα πολύ στον ψυχολογικό τομέα, αφού τις πλείστες φορές είναι ένα κράμα από θανάτους, δολοφονίες, πορνεία, μιζέρια κτλ. Έτσι, μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα καθώς και να τροποποιούμε κάποια πράγματα στη ζωή μας. Μερικοί δε επηρεάζονται σε τόσο μεγάλο βαθμό από αυτά που βλέπουν στα δελτία ειδήσεων που μετατρέπονται σε μανιακούς δολοφόνους ή εγκληματίες (στην περίπτωση αυτή, ακραία όντας, παίζουν πολλοί παράγοντες το ρόλο τους, όχι μόνο τα media). Έτσι, με λίγα λόγια, η πρώτη κατηγορία ανθρώπων απορροφάται από τα ΜΜΕ, με τους προαναφερόμενους τρόπους, αλλά και με ένα άλλο τρόπο ο οποίος υπάρχει στην περίπτωση ανθρώπων με κάποιο ψηλό αξίωμα, θέση ή διάκριση, και δεν μας αφορά άμεσα: τα media καραδοκούν παντού - με όλη τη σημασία της λέξης - για να αποθανατίσουν ιδιωτικές τους στιγμές. Αυτά τα κακόβουλα μέσα προκάλεσαν και το θάνατο της πριγκίπισσας Diana της Ουαλίας. Όμως, αναφέραμε και μια δεύτερη κατηγορία ανθρώπων, τους περισσότερο πνευματώδεις: αυτοί είναι οι άνθρωποι που ξέρουν το «πότε», το «πώς», το «πόσο» και, τις περισσότερες φορές, το «γιατί». Είναι οι άνθρωποι που ξέρουν να κρίνουν και να θέτουν το μέτρο και τα όρια. Βρίσκονται μέσα στα Μέσα, σε βαθμό ούτε υπερβολικά μικρό, ούτε υπερβολικά μεγάλο. Η δυνατότητά τους αυτή προσφέρει τόσο την ενημέρωση και την ευχαρίστηση, όσο και τη δυνατότητα σκέψης, συλλογισμού και αποκρυστάλλωσης θέσεων και απόψεων που δεν είναι πάντοτε σύμφωνες με τα ΜΜΕ, αφού πηγάζουν από το ίδιο το άτομο και όχι αυτά. Η καλύτερη στάση έναντι των ΜΜΕ είναι η προαναφερόμενη, η μετρημένη, δηλαδή, και φρόνιμη στάση. Έτσι, έχουμε περισσότερα υπέρ και λιγότερα κατά. Ας ελπίσουμε ότι με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότεροι άνθρωποι που ανήκουν στην α’ κατηγορία θα εισρεύσουν στη β’ και θα καταφέρουν να διατηρήσουν τη φρόνησή τους, παράλληλα με τη διαρκή ενημέρωση.
(Από το http://www.typos.com.cy)